Świadczenia pieniężne i odsetki uwagi na swą powszechność odgrywają doniosłą rolę w stosunkach cywilnoprawnych. Jeżeli przedmiotem zobowiązania od chwili jego powstania jest suma pieniężna, spełnienie świadczenia następuje przez zapłatę sumy nominalnej- tej samej sumy pieniężnej na jaką opiewał dług w chwili jego powstania, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Strony mogą zastrzec umowie, że wysokość świadczenia pieniężnego zostanie ustalona według innego niż pieniądz miernika wartości.
Odsetki są świadczeniem ubocznym, realizowanym z reguły w takich samych przedmiotach, co świadczenie główne i w wysokości obliczonej według stopy procentowej i czasu potencjalnego korzystania z przedmiotów objętych świadczeniem głównym. Prawo polskie nie ustanawia ogólnego obowiązku płacenia odsetek. Odsetki od sumy pieniężnej należą się tylko w trzech przypadkach:
1.) gdy to wynika z czynności prawnej,
2.) w sytuacjach określonych przez ustawę,
3.) na podstawie orzeczenia sądu lub decyzji innego właściwego organu.
Jeżeli wysokość odsetek nie jest w inny sposób określona, należą się odsetki ustawowe.
Umowy to czynności prawne stanowiące główny instrument organizujący stosunki zobowiązaniowe i objętą nimi wymianę dóbr i usług. Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Do najpowszechniejszych rodzajów umów zalicza się umowę sprzedaży, najmu, pożyczki, ubezpieczenia i darowizny.
Jeżeli jedna ze stron umowy (dłużnik) zachowuje się w sposób sprzeczny z jej treścią, w konsekwencji czego interes drugiej strony zobowiązania (wierzyciela) nie zostaje zaspokojony, można powiedzieć, że narusza on zobowiązanie a jego zachowanie zostaje zakwalifikowane jako bezprawne. Dotyczy to zarówno przypadków całkowitego niewykonania świadczenia jak i do nienależytego jego wykonania. W razie naruszenia zobowiązania przez dłużnika wierzycielowi przysługuje droga sądowa prowadząca do przymusowego wykonania zobowiązania.
Dodatkowym zastrzeżeniem umownym jest kara umowna. W ramach tego zastrzeżenia strony umowy postawiają, że naprawienie ewentualnej szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania o charakterze niepieniężnym nastąpi przez zapłatę określonej sumy pieniężnej. W odniesieniu, natomiast do zobowiązań pieniężnych funkcję kary umownej w zasadzie pełnią odsetki z tytułu opóźnienia.
W celu uzyskania porady prawnej lub zlecenia prowadzenia sprawy proszę o kontakt.
